Язмыш рубрикасы буенча яңалыклар
-
«Ул миңа әни түгел!»
“Эчә башлаганнан бирле — инде ун елдан артык, ул миңа әни түгел”, — диде үлгән анасының йөзен соң гы тапкыр караудан баш тартып, туганнан-туган апамның улы, ишетелер ишетелмәс кенә...
-
“Ул миңа яхшы гына түләгәннән соң, мин аның теләген үтәр өчен бер хатынга бозык җибәрдем”
Көндә ипигә килеп китүче тыйнак кына әбинең сөйләгәннәренә ышанып бетә торган түгел иде.Шушы яшенә җитеп кеше алдалап йөрмәс инде диптә уйладым.Ләкин ни булсада әби сөйләгәннәрдән чыгып, кемгәдер сабак буларак язам бу юлларны.
-
«Аны килен итеп кабул итмәвемә нык үкенәм. Гарип дип кимсеттем бит»
Язмышлардан юктыр узмышлар
-
Тормыш борылышлары
Тормышны борынгылар тикмәгә генә борма-борма юлларга тиңләмәгән. Ул да бит сикәлтәле, анда үрләр уйсулыклар белән чиратлаша, хәтта кискен борылышлар да ясый.
-
Каргыш
Язмышым-ялгышым...
-
Туйга кадәр төзәлмәде...
Дөньялыкта кылган әшәке гамәлләре өчен кеше гомеренең ахырында булса да җавап тота, ә ахирәттә нәрсәләр күрербез – Аллаһы Тәгалә генә белә.
-
«Сыеркай мөлдерәмә яшьле күзләре белән карады: бәхилләшүе булгандыр инде»
Хайваннар да кешеләр кебек үк күз яшьләре белән елыйлар икән...
-
“Сине үзебездә калдырсак, үләрсең дип курыктык, улым”
Гыйбрәт өчен
-
АВЫР СУЛАМА, КЫЗЫМ...
Минем төшләрем бик еш чынга аша. Рас төшләремне туганнарга, танышларга сөйләгәч: “Нинди кеше соң син?” – дип, алар да бик нык аптырыйлар.
-
Гомер бәрабәренә...гомер
Шаккаткыч хәлләр!
-
«Ул хатын бик чибәр микән дип күрергә генә бардым, миннән дә ямьсез икән»
Тормыш хәлләре
-
“Мич башында карт әни чирләп ята”
Тормышымда куркыныч хәлләргә юлыгып, зур бәла-фаҗигаләрдән Алла саклап калган очраклар бар. Берничәсен язып үтим әле...
-
“Бакча башым зиратка әйләнде”
Гыйбрәт өчен
-
Ирле тормыш рәхәтме, ирсезме?
Мәрхүм әбием гел: “Яшьлек ул уйнап-көлеп тә уза, картайган көндә ялгыз калырга язмасын”, – дип әйтә торган иде...
-
Ике рәхәт бергә килми
Гаилә учагын сүндермичә ничек саклап калуым турында сөйлисем килде...