“Менгән саен, басым да, җаваплылык та арта”

– Данил, телевидениегә балачак хыялы алып килдеме, әллә очраклы рәвештә эләктегезме?

 
– Телевидениегә хыялланып тү­гел, очраклы рәвештә килеп эләк­тем. Укыган вакытта журналистлар белән җеннәрем туры килми иде. Ми­ңа шактый еллар концертлар алып барырга туры килде. Үзе­без­нең “Көфер почмагы” исемле юмор төркеме бар иде. Заманалар авыр булу сәбәпле, 1990 еллар уртасы – 2000 еллар башында концертлар белән акча эшләргә туры килде. Арча педагогия көллиятендә укыганда “Егетләр” вокаль ансам­бле­нә йөр­дем. Университетта белем алганда, татар халык хорында җыр­ладым. Татар факультетында үзебез оештырган “Сердәш” исемле вокаль ансамбле бар иде. Бу ансамбль бе­лән бик күп төбәкләрдә концертлар куеп йөрергә туры килде. Безнең бер концертны якташым, шагыйрь Наил Касыймов оештырды. Ул чакта Наил абый телевид­ениедә фольк­лор бүлегендә редактор булып эшли иде. Телевидениегә мине ул чакырды, эшләп карарга тәкъдим итте. Шулай итеп, очраклы килеп, гомер буена калырга туры килде.

– Җитәкче булу авырмы? Бүген Сезнең карамакта нинди редакцияләр бар?

– Гади корреспондент булып йөргәндә, нигездә, үз эшең өчен генә кайгырасың. Баскыч буйлап менгән саен, басым да, эш тә, җа­ваплылык та арта. Баскычның беренче рәтендә торганда, җир якын, егылып төшсәң дә авыртмый, аяк белән дә төшәргә була. Өскә менгән саен, егылу куркынычы да, егылып төшкәннән соң алыначак җәрәхәт­ләр дә күбрәк була. Минем карамакта – спорт редакциясе, әдәби-музы­каль тапшырулар редакциясе, иртәнге тапшырулар редакциясе, балалар һәм яшьләр тапшырулары редакциясе, “Татарлар” программасы редакциясе.

– Ә бүгенге тапшыруларның сыйфаты ни дәрәҗәдә?

– Телевидение табын әзерләгән кебек ул. Кемдер күп итеп әзерләсә дә, тозы җитмәскә, көебрәк китәргә яки пешеп җитмәскә мөмкин. Карап торышка өстәл тулы, тик ашый башлагач, затлы ризык таба алмыйсың. Каналны тулсын өчен генә эшлә­тергә ярамый. Тамашачы аны карамаячак. Әгәр тапшыруларны күп итеп язарга мөмкинлек юк икән, булганнарын тәмле итәргә кирәк.

– Телеканалда яңа тапшырулар булачакмы?

– Алдан кычкырып әйтәсе килми... Бүген яңа тапшырулар концеп­цияләрен туплау өстендә эш алып барыла. Үзебезнең компания эчен­дәге редакцияләр төрле проектлар тәкъ­дим итә. Концепция эшләдең дә бүген-иртәгә тапшыру чыга, дигән сүз түгел. Ул күп төрле факторларга – финансларга, кадрларга, техник ресурсларга бәйле. Бездә ике студия бар, аның берсе тулысынча яңалыкларда, икенчесе ярты гасыр элек төзелгән, бүгенге көн таләпләренә җавап биреп бетерми. Ул студиядә көне-төне тапшырулар яздырыла. Кайбер тапшыруларны читтә,­ башка мәйдан­нар­да төшерә­без. Безнең андый тәҗ­рибәбез бар. Кайбер тапшыруларны аутсорсинг яки даими эшли торган партнерлар алып килә. Мәсәлән, “Секреты татарской кухни” – шундыйлардан.

– ТНВдагы яшьләрнең күбесе өчен Сез – үрнәк. Ә остазларыгыз кемнәр?

– Аерып бер кешене генә әйтә­сем килми. Эшләгән вакытта күбесе киңәшләре белән ярдәм итәргә тырышты. Әйтик, Илфат Фәйзрах­ма­нов, Рөстәм Нәбиуллин, Эльмира Хамматова, Лия Заһидуллина. Алар – телевидение йолдызлары. Хәзер инде без яшьләр белән тәҗрибә уртаклашабыз.

– Тормыш иптәшегез Гөлназ Гыйниятова “Хәбәрләр”дә эшли. Бергә эшләү кыен түгелме?

– Безгә шактый еллар бер ре­дак­циядә эшләргә туры килде. Гөлназ берничә ел “Дулкын” радиосында эшләгәннән соң, 20 ел телеви­дение­дә туры эфирда эшли. Хәтта мин дә ул кадәр туры эфирда эшләмәдем. Туры эфирда эшләү – бик зур, авыр хезмәт. Ул – бик зур стресс. Эфирга чыккан көнне тыныч кына йоклап булмый. Үземнән беләм. Бик әх­лакый, физик көч таләп итә торган хезмәт ул. Читтән караганда гына җиңел, җайлы кебек.

– Гөлназ белән кайда таныштыгыз?

– Укыган чорда таныштык, бер тулай торакта яшәдек. Анда шактый гомер итәргә туры килде. Тулай торактан киткәндә, балага 3 яшь иде. Хәзер, Аллага шөкер, үз фатирыбызда яшибез.

– Кайсыгыз ут һәм кем су?

– Гөлназ – уттыр, мөгаен. Кеше хол­кы буенча сангвиник, холерик, флегматик яки меланхолик була. Мин холерик та, меланхолик та тү­гел...

– Ике улыгыз бар. Алар кайда белем ала?

– Олы улыбыз КФУда немец һәм инглиз теле факультетында беренче курста белем ала. Кечкенәсе 2нче номерлы лицейда укый.

– Чит илләргә ял итәргә барасызмы?

– Балалар кечкенә вакытта 3-4 ел рәттән бардык. Икенче малайга 4 кенә яшь иде әле. Аннан соң Гөлназ белән икәү генә барып кайттык. Мин балаларсыз ялны авыррак кичердем. Күңелсез булды.

– Нинди кеше ул Данил Гыйниятов?

– Мин – сабыр кеше. Авырлык, кыенлык күбрәк булган саен, алар миңа көч бирә кебек. Мин озак итеп, бертуктаусыз нәрсәдер эшли алам. Спорт термины белән әйтсәк – стайер. Узган ел Казан халыкара триатлонында катнаштым. 113 километр­ны йөзеп, велосипедта һәм йөгереп үтәр­гә кирәк. Соңгы километрларда: “Килеп җитә алырмынмы, юкмы икән?”– дип уйладым. Узган ел беренче тапкыр чаңгыда 50 километрны чаптым. Гомеремдә дә андый дис­танциягә барганым булмады. Быел тагын җыенам. “Болгар радиосы” оештыра торган Казан–Болгар велоузышы бар. Быел 200 чакрымны бертуктаусыз узарга ният бар. Кешенең алдында максаты була икән, ул шу­ның белән яши, максат кешене яшәтә.

– Тормышыгызда күңел тулган, күзгә яшь килгән мизгелләр булдымы?

– Менә Сез сорау биргәндә дә минем күңел тула. Моңлы җыр ишетсәм, елавым бар. Олимпиадада үзебезнең спортчылар өчен җан атып, күз яше чыгарга мөмкин. Бу – табигый әйбер. Еламаган ир-ат юктыр ул. Күз яшен күрсәтмәсә, күңе­леннән еларга мөмкин.

http://www.vatantat.ru